مشعل‌داران افغان در رقابت های لندن - گزارشی از بی بی سی فارسی

سفر هفتاد روزه مشعل المپیک در بریتانیا که از ۱۹ ماه مه میلادی آغاز شده است، قرار است روز پنج‌شنبه، ۵ اسد/مرداد به سفرش پایان دهد.

در این مدت، ۸۰۰۰ نفر، نماد بازی‌های المپیک را در ۱۰۱۹ شهر و روستای این کشور حمل خواهند کرد. از میان این‌ها، دو افغان شانس حمل این نماد را یافته اند.

حمل کنندگان مشعل از میان هزاران نفر و براساس سوابقشان انتخاب شده اند. شخصیت هایی که بتوانند الهام بخش دیگران باشند.

استعداد جوان تکواندو

یکی از این مشعل‌داران منیر احمد، جوان افغان است.

او که سالها قبل از اففانستان به بریتانیا مهاجرت کرده است، در سال ۲۰۰۵ لقب قهرمان ملی تکواندوی جوانان بریتانیا را کسب کرد.

وی سال بعدش قهرمان ملی تکواندوی بزرگ سالان در بریتانیا شد. نهایتا نیز در سال ۲۰۰۹، لقب جوان ترین ماستر (استاد) تکواندوکار را در بریتانیا گرفت.

منیر می‌گوید: "هشت سال می شود من با ورزش تکواندو سروکار دارم. تمام انرژی ام را صرف این کار کرده ام. خیلی دوست دارم برای کشورم رقابت کنم." شاید به همین دلیل بود که باشگاه تکواندوی شخصی خود را در لندن باز کرد؛ جایی که یکی از آرزوهایش را به واقعیت تبدیل کرد.

در باشگاه منیر کودکان و نوجوانان از ملیت های مختلف تکواندو می آموزند. فعالیت های منیر به عنوان یک جوان الگو برای این کودکان و نوجوانان، دلیل انتخاب او برای حمل مشعل شده است.

منیر برایم گفت: "مشعل را فقط و فقط برای افغانستان حمل می‌کنم. واقعا دوست دارم مردم اسم کشورم را بشناسند. من برعلاوه حمل مشعل، در مسابقات لندن به عنوان یک عضو هیات های فنی در داخل سالن مسابقات حضور خواهم داشت. این حس خوبی به ورزشکاران افغان خواهد داد".

منیراحمد قرار بود در مسابقات پکن ۲۰۰۸ به عنوان تکواندوکار افغان شرکت کند. ولی جراحتی که در ناحیه کمرش برداشته بود، این مجال را برایش نداد. پزشکان به او اجازه شرکت در مسابقات لندن را ندادند و امیدوار است در مسابقات ۲۰۱۶ به میدان رقابت برود.

یگانه مشعل دار دختر افغان

هیله ولی، یگانه دختر افغان است که در غرب لندن مشعل را برای حدود ۳۰۰ متر روز سه شنبه سوم اسد/مرداد حمل کرد.

خانم ولی در مورد دلیل انتخابش می گوید: "دلیل انتخاب من برای حمل مشعل، بیشتر به خاطر کمک به پناهندهای افغان، ایرانی و کشورهای دیگر بوده است. من آنها را به سمت آموزش سوق می دهم و تلاش می کنم تا از دوره آموزشی لذت ببرند."

هیله متولد کابل است و وقتی کوچک بود خانواده اش مثل خیلی از خانواده های دیگر افغان، افغانستان را به دلیل جنگ های داخلی ترک و به بریتانیا مهاجرت کردند.

"وقتی برای کسی می‌گویم من افغان ام، چهره شان تغییر می کند، آنها از دختر افغان تصویر دیگری دارند، مثل یک دختر با چهره پوشیده که حرف زدن بلد نیست و فکر می کنند حق و حقوق هم ندارد. من می‌خواهم این تصویر را عوض کنم".

امکان فروش مشعل

حمل‌کنندگان می توانند مشعل شان‌را به قیمت ۲۱۵ پاوند (حدود ۳۴۰ دلار) خریداری کنند و به عنوان یادگاری برای خود نگه دارند.

در برخی موارد فروش اینترنتی مشعل ها خبرساز شده است. بعضی از حمل کنندگان، مشعل های شان‌را در اینترنت به‌فروش گذاشته اند و یکی از آنها توانسته مشعلش را به قیمت ۲۴۰ هزار دلار بفروشد.

از منیر و هیله پرسیدم که آیا دوست دارند مشعل های شان را بفروشند؟

هیله تعجب کرد و گفت: "این بیه ادماندنی ترین اتفاق زندگی ام است. مشعل یاد آور زحماتی است که برای بچه ها انجام دادم را به یادم می آورد. و این چیزی است که پنجاه، شصت سال بعد به همه نشان می دهم که این را زمانی که ۲۲ سال داشتم، حمل کردم."

پاسخ منیر هم مشابه بود. او گفت: "نه، دوست دارم نگهدارمش برای نام کشورم".